Opis: Centrum Sztuki Włączającej jest pierwszą społeczną instytucją kultury w Warszawie w całości dedykowaną twórczości artystów z niepełnosprawnościami. Jego głównym zadaniem jest włączanie w pole sztuki, kultury i nauki różnorodnych grup społecznych. Mają tu miejsce m.in. spotkania z artystami, warsztaty dla rodzin i osób starszych, wykłady z zakres studiów o niepełnosprawności i sztuce osób z niepełnosprawnościami, wystawy artystów sztuk wizualnych i wiele innych. Sama przestrzeń jak i wszystkie wydarzenia są dostosowane do potrzeb osób z różnymi niepełnosprawnościami.
Centrum Sztuki Włączającej jest stałą siedzibą Teatru 21. Na mapie Warszawy jest bardzo mało miejsc, gdzie można poczuć się tak swobodnie i tak na miejscu, niezależnie od tego kim się jest i jakie się ma ograniczenia.
Jest to przestrzeń „prawdziwie” otwarta, zapraszająca, pozwalająca na wymianę myśli, doświadczeń, na współdziałanie czy zwyczajne bycie razem. Ludzie tworzący to miejsce mają nie tylko ogromne doświadczenie i wiedzę, ale przede wszystkim wrażliwość i wyczucie.
Należy również docenić różnorodność oferty: od wspaniałych spektakli, poruszających ważne i trudne tematy społeczne, przez warsztaty flamenco, jogi, spotkania wokół książek, kręgi, rezydencje artystyczne po koncerty. Oferta jest tak szeroka, że każdy ma szansę znaleźć coś dla siebie.
Link do profilu na Facebook-u: https://www.facebook.com/teatr21

Opis: „Twarze depresji. Nie oceniam. Akceptuję” to najstarsza i najbardziej konsekwentna kampania społeczna dotycząca zdrowia psychicznego.
Przez ostatnie dziesięć lat dołączyło do niej ponad sześćdziesięciu ambasadorów – aktorów, muzyków, pisarzy, sportowców, którzy dzielą się swoimi doświadczeniem życia z depresją, pokazując, że jest to choroba, która może dotknąć każdego – niezależnie od wieku, płci, statusu społecznego czy zawodu. Celem kampanii jest zwiększenie świadomości na temat depresji oraz przeciwdziałanie stygmatyzacji osób dotkniętych chorobą.
18. edycję kampanii „Twarze depresji. Nie oceniam. Akceptuję.”, poświęciliśmy męskiej twarzy depresji. Link do kampanii: https://twarzedepresji.pl/18-edycja-kampanii/.
Jak wynika z badań, depresja dotyka w takim samym stopniu kobiety, jak i mężczyzn. Jednak panowie rzadziej sięgają̨ po pomoc specjalistów. Trzykrotnie rzadziej leczą depresję, czterokrotnie rzadziej przechodzą psychoterapię, która obok farmakoterapii jest niezbędna, by prawidłowo leczyć tę chorobę.
Każdego roku ponad 4 tysiące mężczyzn popełnia samobójstwo. Za wieloma z tych dramatów stoi nieleczona depresja. Dlatego do kampanii zaangażowali się znani mężczyźni chorujący na depresję. Wśród nich jest aktor Marcin Bosak, który zagrał też w spocie telewizyjnym i radiowym razem z lekarzem psychiatrą dr. Sławomirem Murawcem. Link do spotu
Spot został wyemitowany w największych stacjach radiowych i telewizyjnych, takich jak TVP i Polskie Radio. Odbyła się również kampania billboardowa 18. edycji, której ambasadorami zostali także: Artur Barciś, Andrzej Seweryn, Paweł Korzeniowski, Jan Młynarski, Andrzej Polan. Kampania ruszyła 23.02.2024 r. w Ogólnopolskim Dniu Walki z Depresją.
W październiku 2024 ruszyliśmy również z 19. edycją kampanii „Twarze depresji. Nie oceniam. Akceptuję” poświęconą zdrowiu psychicznemu dzieci i młodzieży: https://twarzedepresji.pl/19-edycja-kampanii/
Ten temat w kampanii podjęliśmy po raz trzeci. Według statystyk NFZ, ponad 30 tysięcy dzieci i młodzieży leczy się na depresję w ramach publicznej służby zdrowia, drugie tyle na zaburzenia lękowe. To trzykrotny wzrost w ciągu ostatnich 5 lat. Ambasadorami 19. edycji zostali: Marcin Bosak, Anna Wyszkoni, Aleksander Milwiw-Baron, Justyna Święty-Ersetic i Paweł Korzeniowski.
Z okazji Europejskiego Dnia Walki z Depresją, 5.10.2024 r. w Zimnych Dołach koło Warszawy, w ramach kampanii, zorganizowaliśmy 3. Charytatywny Bieg z Twarzami Depresji. Cały dochód ze sprzedaży pakietów biegu został przeznaczony na konsultacje psychologiczne i psychiatryczne dla dzieci i młodzieży – podopiecznych Fundacji Twarze Depresji. Szczegółowe informacje na temat biegu dostępne są pod linkiem: https://twarzedepresji.pl/bieg/
W ramach kampanii ukazał się również bezpłatny magazyn edukacyjny „Twarze depresji”:
- o zdrowiu psychicznym dzieci i młodzieży, który fundacja rozesłała do szkolnych bibliotek, a także jest dostępny do samodzielnego pobrania i wydruku na stronie: https://twarzedepresji.pl/nr-11-2024/
- o zdrowiu psychicznym mężczyzn – dostępny do wydruku i przeczytania na stronie: https://twarzedepresji.pl/nr-10-2024/
Zawiera on autorskie felietony o ważnych wyzwaniach zdrowia psychicznego.

Opis: Projekt SUPER BUDA (Białołęcki Uniwersytet Dzieci) to atrakcyjna, nieszablonowa i innowacyjna popularyzacja nauki oraz rozbudzanie zainteresowania różnymi dziedzinami wiedzy u dzieci w wieku 5-15 lat. Podczas interaktywnych zajęć prowadzonych przez specjalistów naukowych z dziedzin ścisłych i humanistycznych, młodzi ludzie mają okazję zdobyć wiedzę, poszerzającą program szkolnej edukacji oraz poznają różne metody naukowe.
Zajęcia w formule warsztatów, ćwiczeń, eksperymentów, gier, doświadczeń pozwalają na samodzielne stawianie hipotez, rozwiązywanie zagadek i wyciąganie wniosków. Udział w projekcie to sposób na zaciekawianie nauką, otwieranie na wiedzę.
Ważne jest zaangażowanie naukowej kadry z placówek naukowych, wyższych uczelni, muzeów, organizacji społecznych. Kadry mającej dostęp do najnowszych badań, laboratoriów oraz sprzętu, z którego dzieci nie mogą skorzystać w szkole. Atutem SUPER BUDY jest wiele unikatowych zajęć, z których może skorzystać każdy uczestnik (50 w semestrze dla jednego dziecka). Są tam także zajęcia wyjazdowe w instytucjach naukowych i badawczych.
Celem projektu jest rozwijanie umiejętności, kompetencji, zdolności, zainteresowań dzieci. Celem jest też promowanie zainteresowania nauką poprzez lekcje w szkołach (na różnych poziomach, z różnych dziedzin), aby zachęcić uczniów do zdobywania wiedzy i korzystania z potencjału uniwersytetów dzieci. Projekt ma dać nauczycielom impuls, zachętę do poszukiwań ciekawej formy przekazywania wiedzy i umiejętności np. przez formułę spływów kajakowych połączonych z zajęciami naukowymi, które pokazują, jak realizować podstawę edukacyjną interdyscyplinarnie.
Inicjatywa SUPER BUDA jest projektem ogólnowarszawskim, choć większość zajęć odbywa się na warszawskiej Białołęce. Uczestnicy rekrutowani są z całej Warszawy. Także segment naukowych zajęć szkolnych i kajakowych (spływy kajakowe połączone z zajęciami naukowymi) dociera do uczniów z całego miasta. Opisywana edycja projektu SUPER BUDA realizowana była od 20.08.2024 do 31.12.2024 jako kontynuacja (29.semestr) działań prowadzonych od prawie 15 lat. Zawierała zajęcia weekendowe, zajęcia w szkołach i przedszkolach oraz spływy kajakowe. Łącznie w roku szkolnym projektem jest objętych 1230 uczestników.
SUPER BUDA nie jest jedynie sposobem na przekazywanie wiedzy i rozbudzania pasji naukowych. To również program wychowawczy – uczący systematyczności, szacunku, odpowiedzialności, a także integrujący wokół społecznych idei. Wśród „studentów” tworzona jest rada samorządowa, podejmująca decyzje związane z funkcjonowaniem uczelni, animowany wolontariat (12-13 latkowie stają się asystentami wykładowców, pomagają w sprawach organizacyjnych). SUPER BUDA integruje także rodziców. Część absolwentów zostaje wolontariuszami w projekcie. Jest to nie tylko projekt edukacyjny, naukowy, ale także działanie istotne dla kształtowania właściwych postaw społecznych i odpowiedzialności obywatelskiej.
Główny segment projektu - zajęcia weekendowe (ćwiczenia, wycieczki edukacyjne, interaktywne wykłady) – to systematyczna, stała praca z grupą ponad 225 (w jednym semestrze) dzieci i młodzieży. Część z nich swoją przygodę z Super Budą rozpoczęła kilka lat temu, część kontynuuje w formie wolontariatu po zamknięciu etapu edukacyjnego.
Laureaci konkursów przedmiotowych, którzy uczestniczyli w projekcie, podkreślają, że sukces osiągnęli w dużej mierze dzięki wiedzy wyniesionej właśnie z Super Budy.
Skala zainteresowania uczestnictwem w projekcie zawsze przekracza liczbę dostępnych miejsc. Prawie 100% „studentów” uczestniczy we wszystkich zajęciach.
W kolejnych semestrach pojawiają się nowe propozycje, nowi wykładowcy. W opisywanej edycji nawiązano współpracę z instytucjami naukowymi w zakresie realizacji zajęć i konceptu Super Budy. Do rady programowej, do dotychczasowych m.in. kilka wydziałów UW, SGGW czy PW, ddołączyły m.in. Instytut Fizyki PAN, Centrum Astronomiczne PAN, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Brama Grodzka z Lublina, Instytut Historii PAN, Muzeum-Skansen w Olsztynku.

Opis: OBIEG to takie 2 w 1: to projekt społeczny, w ramach którego przekazujemy darmowe wyposażenie tym, którzy najbardziej go potrzebują, jednocześnie realizując cele zrównoważonego rozwoju. OBIEG polega na redystrybucji mebli biurowych i hotelowych, materiałów budowlanych i wszystkiego, co znajdujemy w likwidowanych lub remontowanych biurach i przestrzeniach komercyjnych. Kim są nasi odbiorcy? To organizacje pozarządowe, szkoły, szpitale, czy instytucje pomocy społecznej. Efekt? Zmniejszamy ilości generowanych odpadów. Ograniczamy emisje CO2. Przybywamy ze wsparciem rzeczowym tam, gdzie dzieją się potrzebne i dobre rzeczy, a gdzie często brakuje zasobów.
W ramach współpracy z klientami komercyjnymi inwentaryzujemy ich zasoby, a następnie umożliwiamy ich rezerwację odbiorcom z trzeciego sektora, oświaty czy służby zdrowia na nowopowstałej platformie www.obieg.org. Dajemy w ten sposób instytucjom i organizacjom darmowy dostęp do jakościowego wyposażenia, po uprzednim procesie rejestracji. Nasz OBIEGowy zespół koordynuje cały proces przekazywania przedmiotów między darczyńcą, a obdarowanym. Na koniec przygotowujemy raport, który podsumowuje ile mebli i elementów udało nam się uratować przed wysypiskiem, jaka jest ich szacowana waga i wartość i ilu podmiotom udało nam się pomóc.
Korzyści dla firm obejmują eliminację potrzeby utylizacji wyposażenia, redukcję śladu węglowego i wspieranie lokalnych organizacji i instytucji. Z kolei organizacje non-profit czy szkoły zyskują dostęp do darmowego wyposażenia, oszczędności na zakupach i możliwość tworzenia bardziej ekologicznej gospodarki obiegu zamkniętego. Zaoszczędzone środki mogą przeznaczyć na realizację wartościowych projektów. W praktyce oznacza to meble do sal warsztatowych, dla ośrodków kultury, czy kół gospodyń wiejskich; doposażanie biur fundacji polegających na grantach i robiących na co dzień genialną robotę; szansę na umeblowanie mieszkań wspomaganych dla osób wychodzących z kryzysu bezdomności, czy samotnych matek; meble do pokoi dzieciaków w ośrodkach wychowawczych; biurka i wygodne fotele dla pielęgniarek w szpitalach.
Każdego roku branża budowlana i sektor nieruchomości generuje ogromne ilości odpadów, które mogłyby zostać ponownie wykorzystane. OBIEG odpowiada na te wyzwania. Generujemy korzyść środowiskową i społeczną w ramach jednego projektu – 2 w 1 w najlepszej odsłonie!
Działania Fundacji BRDA wspierają zrównoważony rozwój, łącząc sektor budowlany z sektorem społecznym, służbą zdrowia i oświatą. Nasze projekty to konkretne, kwantyfikowalne odpowiedzi na wyzwania związane z wdrażaniem gospodarki obiegu zamkniętego oraz zaangażowaniem społecznym. W ciągu dwóch lat istnienia projektu udało nam się:
Wesprzeć 107 podmiotów: przede wszystkim NGOsy i szkoły, ale także ośrodek wychowawczy, szpital powiatowy, ośrodek wytchnieniowy dla osób z niepełnosprawnościami, dom emeryta czy ośrodek pomocy społecznej. Wiele z tych organizacji, np. fundacje wspierające osoby wychodzące z kryzysu bezdomności, doposażamy stale od samego początku.
Uratować 6930 obiektów – łóżek, szaf, biurek, foteli, lamp, kartonów pełnych płytek łazienkowych, czy farb – przed wysypiskiem i przekazać je w dobre ręce.
Oszacować wagę tych obiektów na około 109 240 kilogramów – to ponad 109 ton, czyli 18 słoni afrykańskich.
Zaoszczędzić dla organizacji pozarządowych i placówek oświaty i zdrowia około 1 130 000 złotych. To porządny budżet projektowy!
Fundacja BRDA, założona w lipcu 2022 roku, zmienia sektor budowlany, polską architekturę i branżę nieruchomości przez realizację projektów umożliwiających drugi obieg materiałów budowlanych oraz wyposażenia biurowego i lokalowego. Działamy na rzecz gospodarki obiegu zamkniętego, zachęcając do ponownego wykorzystywania materiałów z odzysku w architekturze. Beneficjentami naszych działań jest zaś trzeci sektor, oświata i służba zdrowia. Jesteśmy tam, gdzie możemy budować realną, policzalną zmianę.

Opis: Projekt „Młodzi Mają Głos!” został stworzony przez nastoletnie rodzeństwo osób z niepełnosprawnościami, jako grupa wzajemnego wsparcia.
Pojawienie się w rodzinie dziecka z niepełnosprawnością całkowicie zmienia układ wzajemnych relacji. Rodzice skupiają się na terapii, leczeniu, zdobywaniu na to środków. Są ponad miarę obciążeni obowiązkami, dopada ich stres. Zdrowe rodzeństwo wydaje się ponosić największe konsekwencje tej sytuacji - traci uwagę rodziców, wyczuwa ich bezradność i poczucie winy.
Dzieci, młodzi ludzie zostają w dużym stopniu zostawieni sami sobie. Ich potrzeby nie są prawidłowo zaspokajane. Rodzice często nie mają czasu na spokojną rozmowę, wysłuchanie zdrowych dzieci. One więc próbują sobie radzić same. Zamykają się w sobie, tworzą różne scenariusze przetrwania, balansując pomiędzy braniem na siebie nadmiernej odpowiedzialności za wspieranie rodziców, brata lub siostry z orzeczeniem, a ucieczką od domowych problemów w „swój świat”, nie zawsze bezpieczny. Odstają od rówieśników, ich życie wygląda inaczej. Często się od nich izolują. Ta grupa bardzo potrzebuje zewnętrznego wsparcia. A przede wszystkim - zauważenia!
Kto ich zrozumie lepiej niż osoby w podobnej sytuacji?! Stąd pomysł, by się spotykać, szczerze rozmawiać, dzielić się doświadczeniami, wyrzucić z siebie trudne emocje. A także śmiać się, wygłupiać, robić razem rzeczy, na które nie ma czasu i miejsca w domu. Dawać sobie wzajemnie uwagę.
Grupa samopomocowa dla rodzeństwa osób z niepełnosprawnościami ma unikalny, innowacyjnych charakter. Stworzyli ją wyjątkowi młodzi ludzie, dla siebie i dla innych. Warto brać z nich przykład.
W spotkaniach może uczestniczyć każdy, kto ma rodzeństwo z niepełnosprawnością. Spotkania odbywają się raz w tygodniu, w Klubie Gniazdo, założonym i prowadzonym przez Fundację dla Gigantów. https://www.facebook.com/61573984460331/videos/1005590441452667

Opis: Etnoliga to wyjątkowa inicjatywa sportowa realizowana przez Fundację dla Wolności. Jako amatorska liga piłkarska, Etnoliga ma na celu budowanie otwartej i integracyjnej społeczności warszawskiej poprzez sport. Kluczowym elementem inicjatywy jest organizacja amatorskich rozgrywek piłkarskich w Warszawie, w których nieodpłatnie mogą brać udział drużyny składające się z obywateli różnych krajów zamieszkujących Warszawę. W czasie trwania rozgrywek Fundacja dla Wolności organizuje również warsztaty edukacyjne i wielokulturowe imprezy integracyjne dla uczestników Etnoligi oraz szerokiej publiczności.
Efektem takich edukacyjno-sportowych działań jest tworzenie przestrzeni do integracji osób różnych narodowości, kultur i płci oraz kształtowanie postaw opartych na szacunku i współpracy. Odbiorcami Etnoligi są zarówno drużyny, jak i osoby indywidualne, niezależnie od ich doświadczenia piłkarskiego, w tym osoby z doświadczeniem uchodźczym i migranckim oraz przedstawiciele mniejszości społecznych.
Nieodpłatna inicjatywa sportowa Fundacji dla Wolności Etnoliga skutecznie odpowiada na potrzeby sportowe i integracyjne różnych grup zagrożonych wykluczeniem w sporcie. Etnoliga zapewnia wszystkim amatorom i przychylnikom piłki nożnej dostęp do integracji ze społecznościami warszawskimi oraz profesjonalnie prowadzonych rozgrywek. Dzięki otwartej rekrutacji indywidualnej i drużynowej oraz wymaganiom dotyczącym różnorodności zespołów, inicjatywa integruje osoby różnych narodowości, kultur i płci, wspierając ich włączenie w procesy społeczne i aktywistyczne wychodzące poza ramy programowe inicjatywy Etnoligi.
Nowatorskość Etnoligi polega na unikalnym połączeniu sportu i działań społecznych, gdzie nawet element sportowej rywalizacji ma charakter integracji społecznej i promuje zasady gry fair. Każdy sezon Etnoligi cechuje profesjonalne podejście, obecność sędziów, ratowników medycznych i wypracowanych zasadach fair play, co zapewnia uczestnikom bezpieczeństwo i dobrą atmosferę. Organizatorzy posiadają duże doświadczenie w pracy z osobami o różnych potrzebach i kulturach, będąc ambasadorami integracji społecznej za pomocą sportu.
Etnoliga odpowiada na istotne potrzeby Warszawy, takie jak wykluczenie społeczne osób z doświadczeniem migracji i uchodźstwa, ograniczony dostęp do sportu dla kobiet, poprzez tworzenie inkluzywnej przestrzeni spotkań i budowanie więzi między mieszkańcami. Dzięki organizacji ligi na terenie miasta oraz niskim kryteriom „wejściowym” (brak opłat, możliwość dołączenia indywidualnie), inicjatywa angażuje szerokie grono uczestników. W ostatnich dwóch sezonach Etnoligi brało udział ponad 700 osób z 72 krajów.
Etnoliga wzmacnia współpracę międzysektorową, łącząc organizacje pozarządowe, lokalne społeczności i instytucje miejskie, co sprzyja trwałym zmianom społecznym. W efekcie inicjatywa nie tylko promuje aktywność fizyczną, ale także buduje bardziej otwartą, solidarną i zintegrowaną społeczność warszawską.
Link do zdjęć: Etnoliga 29. Sezon: Facebook
Link do zdjęć: “Mecz bez granic” w ramach inicjatywy Etnoliga Facebook
Link do filmiku promującego Entoligę Facebook
Oficjalna strony Etnoligi: Facebook

Opis: W ubiegłym roku obchodziliśmy pięciolecie naszej wyjątkowej akcji. Wyjątkowej, bo skupiającej wielu, bardzo różnych ludzi wokół jednej wartości. A tą wartością jest czas ofiarowany przez nich, aby wzmocnić system wsparcia dzieci, które znajdą się w nagłym kryzysie -trafią na szpitalny oddział ratunkowy, do karetki, są ofiarami wypadku.
To projekt, który w 2024 roku połączył ludzi w różnym wieku - były to dzieci, które szyły z rodzicami i nastolatkowie czy seniorzy. Ludzi z różnych grup społecznych: harcerzy, urzędników, pracowników korporacji czy wolontariuszy naszej Fundacji. Od ubiegłego roku mamy wśród szyjących z Warszawy całą paletę różnorodności: m.in. ponad 40 pracowników Alior Banku, Banku BPH, Perffeti van Melle. W tym roku dołączą do nas dwa zakłady karne ze stolicy. Ta inicjatywa udowadnia, że w obliczu wyzwania potrafimy i chcemy być razem, że wysiłek pojedynczy człowieka, jego czas i dobra energia składa się na wielkie dobro na rzecz chorych dzieci.
Jaka jest istota tej akcji? Dzięki niej co roku powstają maskotki - małpki uszyte z materiałów pozostałych po produkcji kolorowych skarpet nie do pary firmy Many Mornings. Dają one poczucie bezpieczeństwa i radość dzieciom, które znalazły się w trudnej sytuacji nagłych hospitalizacji. Przytulenie się do skarpetkowej małpki łagodzi ich emocje.
W grudniu 2024 r. małpki trafiły do dwóch szpitali oraz do pogotowia lotniczego w Warszawie. Uczestnicy akcji z terenu miasta uszyli około 200 maskotek.
Akcja, która koordynowana jest ze stolicy skupiła w 2024 roku ponad 40 grup szyjących w całej Polsce. Jej uczestnicy uszyli 3400 małpek.

Opis: Czas trwania: Kampania realizowana była na przestrzeni 2024 roku na terenie m.st. Warszawy.
Cel: Zwiększenie świadomości społecznej na temat ADHD, przeciwdziałanie stygmatyzacji dzieci neuroatypowych oraz wsparcie rodziców i nauczycieli w tworzeniu środowiska sprzyjającego rozwojowi dzieci z ADHD.
Główne działania: Fundacja Idylla zrealizowała ponad 20 bezpłatnych spotkań edukacyjnych w 16 warszawskich szkołach podstawowych, obejmując około 960 uczestników. Spotkania miały formę warsztatów i konsultacji prowadzonych przez specjalistów z dziedziny psychologii, pedagogiki oraz osób z osobistym doświadczeniem funkcjonowania z ADHD. Równolegle stworzono i udostępniono filmy edukacyjne, publikacje w mediach społecznościowych, artykuły oraz konkursy artystyczne dla dzieci i młodzieży. Kampania otrzymała patronat medialny Radia Dla Ciebie oraz honorowy patronat Prezydenta m.st. Warszawy.
Dostosowanie działań: Program kampanii został dostosowany do potrzeb różnych grup odbiorców – nauczycieli, rodziców, uczniów oraz środowisk lokalnych. Spotkania w szkołach miały charakter zamknięty i dopasowany tematycznie, uwzględniając konkretne wyzwania zgłaszane przez dyrekcje i rady pedagogiczne. Materiały edukacyjne były przygotowywane z uwzględnieniem poziomu wiedzy odbiorców oraz ich funkcji (praktyczne wskazówki dla rodziców, narzędzia pracy dla nauczycieli, edukacyjne treści dla dzieci).
Atrakcyjność i nowatorstwo: Kampania wyróżniała się podejściem opartym na zasobach i mocnych stronach osób z ADHD. Zamiast skupiać się na trudnościach, „Barwni i wyjątkowi” pokazywali świat oczami dzieci z ADHD, ich kreatywność i potencjał. Nowatorskim elementem było łączenie edukacji specjalistycznej z wrażliwością społeczną, a także udział osób neuroatypowych jako współprowadzących. Kampania w czytelny sposób łączyła działania offline (warsztaty, szkolenia) z komunikacją online, budując zasięg i rozpoznawalność.
Jakość wykonania: Projekt został przygotowany i zrealizowany przez zespół ekspertów Fundacji Idylla – psychologów, pedagogów i specjalistów ds. komunikacji. Każde spotkanie w szkole poprzedzała diagnoza potrzeb i rozmowa z kadrą zarządzającą. Po wydarzeniach prowadzono konsultacje i przekazywano dodatkowe materiały. Kampania była spójna, profesjonalna i konsekwentna komunikacyjnie.
Znaczenie dla Warszawy i warszawiaków: ADHD to temat ważny, ale wciąż mało rozumiany w kontekście edukacji publicznej. Kampania „Barwni i wyjątkowi” wypełniła lukę edukacyjną, tworząc przestrzeń do rozmowy o neuroatypowości. Projekt realnie wpłynął na poprawę relacji dziecko–szkoła–rodzic oraz zwiększył otwartość szkół na różnorodność. Współpraca międzysektorowa (NGO–szkoły–media–samorząd) oraz masowość działań sprawiły, że inicjatywa miała charakter systemowy i mogła być powielana w innych dzielnicach.
Efekty: Wzrost wiedzy, empatii i umiejętności reagowania na potrzeby dzieci z ADHD w szkołach. Powstanie trwałych materiałów edukacyjnych, które nadal są wykorzystywane. Wzrost rozpoznawalności tematu ADHD w przestrzeni publicznej. Kontynuacja współpracy z częścią placówek oraz zaproszenia do kolejnych działań.
Linki do materiałów:
– edukacyjnych: https://fundacjaidylla.org/barwni-i-wyjatkowi-2/
– do audycji radiowej RDC: https://rdc.pl/podcast/wieczor-rdc_jxlcdgzlphojm8wba5fk?episode=cKmIBFX8Y1fvI1HZyOub

Opis: Społeczne Archiwum Warszawskiej Przyrody prowadzone od 2024 roku przez Fundację Puszka gromadzi ślady aktywnego zaangażowania mieszkańców i mieszkanek Warszawy w relację z otaczającą ich przyrodą – wszelkie indywidualne i kolektywne gesty świadczące o trosce i zainteresowaniu własnym miastem i okolicą. Szukamy osób, które robią zdjęcia mijanym po drodze dzikim gatunkom roślin, obserwatorów ptaków czy motyli, a także miejskich ogrodników czy grup sąsiedzkich zaangażowanych w ochronę jakiegoś miejsca.
Archiwum zbiera i prezentuje działania dokumentacyjne (zdjęcia, szkice, rysunki, kolekcje, notatki), animacyjne (warsztaty edukacyjne, spacery, praca ze społecznością) czy aktywistyczne (ochrona konkretnych miejsc, obiektów przyrodniczych czy ekosystemów). Znajdziemy w nim zapis działań zarówno osób prywatnych, jak i lokalnych inicjatyw, organizacji pozarządowych i grup skupionych wokół miejskich instytucji – domów kultury, galerii czy miejsc aktywności lokalnej.
Archiwum powstało, by zidentyfikować to, co jest nam bliskie w ekosystemie miasta i co spontanicznie chcemy obserwować, utrwalać i chronić. Może być także platformą pomocną w rozmowie na temat wielu ważnych kwestii, jakie dotyczą środowiska przyrodniczego stolicy. To źródło wiedzy o tym, kto działa lokalnie na rzecz miejskiej przyrody, jakie są żywo dyskutowane i podejmowane przez mieszkańców i mieszkanki problemy, związane między innymi z pielęgnacją terenów zieleni, obecnością w mieście dzikich gatunków roślin i zwierząt czy postrzeganiem „nieużytków”. Jego ważnym trzonem jest też dokumentacja działań sąsiedzkich – tworzenia ogrodów społecznościowych, wspólnego zazieleniania i ukwiecania miasta, zakładania rabaty czy partyzantki ogrodniczej. Archiwum prezentuje również praktyczne sposoby wzajemnego wspierania się mieszkańców i mieszkanek w działaniach na rzecz lokalnych ekosystemów, m.in. ważnych akcji społecznych ostatnich lat jak Inicjatywa w Obronie Górki na Skraju, Inicjatywa Stara Miłosna dla Drzew czy Dzikie Bielany. Dzięki temu można zapoznać się z działaniami aktywistycznymi i rzeczniczymi np. na rzecz ochrony drzew, ustanawiania form ochrony przyrody, sprzątania lasów czy poprawy jakości wody.
Tworzenie Archiwum rozpoczęło się od otwartego naboru, który był promowany w internecie, poprzez wysyłanie informacji prasowych oraz audycje radiowe. Częścią promocji naboru były otwarte spacery edukacyjne z ekspertami lokalnymi po zróżnicowanych przyrodniczo sąsiedztwach. Kilkadziesiąt nadesłanych zgłoszeń zostało opracowanych merytorycznie i redakcyjnie oraz umieszczone na stronie: archiwum.miastozdziczenie.pl. Są wśród nich np. zdjęcia z Zakola Wawerskiego, zapis działania „Dzikiego ogrodu” przesłany przez sąsiadów z Bródna, projekt malarski „Inny kolor zachodu słońca” artystki Olgi Szczechowskiej, prywatne archiwum fitosocjologiczne z Targówka, osobiste szkice w formie dzienników przyrodniczych, seria fotografii o hydrobotanice w Warszawie, nagrania terenowe (dźwiękowe) dotyczące warszawskiej przyrody. Autorom i autorkom każdego zgłoszenia zostały podarowane nagrody-grafiki autorstwa Mariusza Tarkawiana, a wybranym autorom: książki około przyrodnicze i bony do księgarni. Nabór do archiwum jest stały.
Tworząc Archiwum nie chciałyśmy nakładać na zgłoszenia żadnych teoretycznych ram czy ograniczeń, nie staraliśmy się też stworzyć z góry założonych kategorii. Przede wszystkim słuchałyśmy i uczyłyśmy się od współ-mieszkańców (ludzi i nie tylko) tego, co powinno być ważne w kształtowaniu przyrodniczej tkanki miasta. Dzięki przedsięwzięciu udało nam się dowartościować rosnącą rolę nauki obywatelskiej oraz zwrócić uwagę na wartość kolektywnych modeli wytwarzania i korzystania z wiedzy. Osoby, które zaangażowały się w tworzenie Archiwum, spotkały się na premierze Leksykonu w Pałacyku Konopackiego na Pradze, podczas której odbył się ekspercki panel dyskusyjny, a inicjatywa była przez nas przedstawiana na dwóch konferencjach naukowych.

Opis: Fundacja Technika Rozwoju w 2024 roku zrealizowała kurs pierwszej pomocy dla najmłodszych mieszkańców Warszawy. Organizacja ucząc dzieci postaw sprzyjających bezpieczeństwu własnemu i innych oraz przygotowując najmłodszych do racjonalnych zachowań w przypadku wystąpienia zagrożeń, kształtuje młodych bohaterów dnia codziennego.
Zajęcia w ramach projektu uczą budowania nawyków bezpiecznego zachowania się nad wodą i na wodzie, w ruchu drogowym oraz w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. Dzieci w praktyce zdobywają wiedzę i umiejętności, dzięki czemu są przygotowane do samopomocy.
Zajęcia w ramach projektu to nauka w formie zabawy, scenek tematycznych, ćwiczeń na fantomach, symulacji akcji ratunkowych. Podczas zajęć używany jest profesjonalny sprzęt i materiały oraz środki ochrony osobistej.
Atrakcyjna i aktywna forma zajęć, dostosowana do wieku uczestników, sprawia że dzieci chętnie w nich uczestniczą i wykonują ćwiczenia. Na koniec warsztatów mali adepci otrzymują certyfikat ukończenia kursu oraz książeczki dotyczące pierwszej pomocy.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa to dziś kluczowa umiejętność. Oswajanie dzieci z tematem udzielania pierwszej pomocy od najmłodszych lat jest niezwykle istotne. Praktyczne ćwiczenia pomogą zdobyć dzieciom umiejętności techniczne, co pozwoli na opanowanie emocji w sytuacji presji czasu, to może pewnego dnia uratować komuś życie.
Działania skierowane są do dzieci w dwóch grupach wiekowych tj. 5 i 6-latki oraz 3 i 4-latki. W warsztatach uczestniczyły grupy pozostające pod dodatkową opieką nauczycieli wychowania wczesnoszkolnego z danych przedszkoli.
W 2024 roku zajęcia odbyły się w 8 placówkach wychowania przedszkolnego na terenie m.st. Warszawy dla 32 grup. Liczba przeprowadzonych godzin szkoleń: 32. Liczba przeszkolonych uczestników: 697 dzieci.

Opis: „Uwolnij Złomka” to projekt przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu poprzez zbieranie, odnawianie i przekazywanie komputerów potrzebującym. Inicjatywa od początku zakorzeniona jest w Warszawie – obecnie nasza Złomiarnia mieści się w centrum miasta przy Polu Mokotowskim. W 2024 roku osiągnęliśmy dwa kluczowe kamienie milowe: rozwinęliśmy skalę działań i uzyskaliśmy status samodzielnej fundacji, co wzmocniło nasz potencjał oddziaływania.
Głównym celem jest przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu najbardziej potrzebujących grup społecznych oraz promowanie odpowiedzialnego użytkowania technologii i ochrony środowiska. Nasze działania wpisują się w strategiczne potrzeby Warszawy w zakresie rozwiązywania problemów społecznych, edukacji cyfrowej i zrównoważonego rozwoju, a także promocji wolontariatu.
W 2024 roku pozyskaliśmy 500 komputerów od 25 instytucji. Każde urządzenie przechodzi przez ręce naszych wolontariuszy, wśród których znaczącą grupę stanowią warszawscy uczniowie szkół średnich. Prowadzimy także regularne warsztaty edukacyjne „Napraw Komputer z #UwolnijZłomka", podczas których mieszkańcy Warszawy mogą nauczyć się samodzielnej diagnostyki i naprawy sprzętu.
Nawiązaliśmy strategiczną współpracę z Uniwersytetem SWPS, gdzie studenci drugiego roku kierunku Zarządzanie i przywództwo opracowywali projekty w ramach przedmiotu Projekt zmiany społecznej, wspierając nas w rozwoju nowych rozwiązań organizacyjnych i komunikacyjnych.
Szczególnym projektem w 2024 roku była druga edycja centrum egzaminacyjnego dla ukraińskich maturzystów, realizowana we współpracy z Warszawską Szkołą Ukraińską „SzkoUA". Przygotowaliśmy 120 stanowisk komputerowych, które umożliwiły zdanie ukraińskiej matury ponad 500 uczniom. Ten projekt będzie kontynuowany w 2025 roku.
Beneficjentami naszych działań w 2024 roku było:
- 49 rodzin z Polski
- 70 rodzin spoza Polski (głównie z Ukrainy)
- 21 instytucji (szkoły, organizacje pomocowe, placówki opiekuńcze)
- Ponad 500 ukraińskich maturzystów
- Kilkudziesięciu warszawskich uczniów realizujących wolontariat
Nasze działania są precyzyjnie dostosowane do różnych grup odbiorców. Dla rodzin stosujemy wieloetapowy proces weryfikacji potrzeb i możliwości. Dla szkół i instytucji przygotowujemy zestawy uwzględniające specyfikę ich działalności. Dla maturzystów tworzymy środowisko egzaminacyjne spełniające rygorystyczne wymogi techniczne. Dla młodych wolontariuszy oferujemy wartościowe doświadczenie i rozwijanie praktycznych umiejętności technicznych.
Efekty inicjatywy
W 2024 roku przekazaliśmy ponad 500 komputerów, co bezpośrednio wpłynęło na poprawę dostępu do edukacji, pracy zdalnej i usług cyfrowych dla setek osób. Każdy przekazany komputer to nie tylko narzędzie cyfrowej inkluzji, ale także wymierne korzyści ekologiczne – wydłużenie życia jednego laptopa z 4 do 6 lat oszczędza około 190 kg CO2.
Istotnym efektem jest również stworzenie w sercu Warszawy platformy edukacyjno-rozwojowej dla młodzieży. Warszawscy uczniowie zdobywają w naszej Złomiarni nie tylko umiejętności techniczne, ale także kompetencje społeczne. Uzyskanie statusu samodzielnej fundacji pod koniec 2024 roku pozwoli nam zwiększyć skuteczność działań i szerzyć naszą misję.
Innowacyjność naszego podejścia polega na kompleksowym łączeniu dwóch wymiarów: pomocy społecznej i ekologii. W przeciwieństwie do jednorazowych akcji, stworzyliśmy trwały ekosystem obiegu sprzętu elektronicznego w stolicy, który jest napędzany przez ideę wolontariatu, integracji społecznej oraz edukację techniczną.
Dla Warszawy inicjatywa ma szczególne znaczenie w kontekście wyzwań związanych z integracją uchodźców z Ukrainy oraz realizacji celów zrównoważonego rozwoju. Budujemy mosty współpracy między sektorem biznesowym, edukacyjnym i społecznym, angażując Warszawiaków w działania wolontariackie. Nasza Złomiarnia stała się również miejscem międzypokoleniowej wymiany wiedzy i umiejętności, gdzie eksperci dzielą się doświadczeniem z adeptami technologii.

Opis: Międzynarodowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie to najstarszy warszawski festiwal kina dokumentalnego, organizowany nieprzerwanie od 2001 roku przez Helsińską Fundację Praw Człowieka.
24. MFF WATCH DOCS odbył się w dniach 22 listopada -1 grudnia 2024 r. w kinach Muranów, Kinoteka i KINOMUZUEM w Muzeum Sztuki Nowoczesnej – jak również online na platformie Stowarzyszenia Kin Studyjnych mojeekino.pl. W 2024 r. projekty festiwalu dotarły łącznie do blisko 137 tys. widzek i widzów.
WATCH DOCS to festiwal, który od początku swojego istnienia stanowił przestrzeń prezentacji odważnego, artystycznego kina dokumentalnego. Poszukiwanie nowych, autorskich perspektyw i zjawisk od zawsze łączył z fascynacją filmem zaangażowanym społecznie. Dzisiaj, jeszcze bardziej niż kiedykolwiek, udowadnia, że to właśnie na przecięciu tych dwóch porządków powstają najciekawsze i najbardziej bezkompromisowe dzieła światowej kinematografii.
Dzięki usytuowaniu na pograniczu dwóch światów festiwal nigdy nie traci kontaktu z otaczającą go rzeczywistością. Dlatego jednym z kluczowych działań festiwalu w 2024 r. była dystrybucja kinowa wstrząsającego, nagrodzonego Oscarem filmu „20 dni w Mariupolu”. Jego pokazy odbyły się w całej Polsce - łącznie film obejrzało blisko 14,000 widzek i widzów; otrzymał on również nominację do Polskiej Nagrody Filmowej ORŁY w kategorii „Film europejski”. Specjalny, impaktowy pokaz „20 dni...” z udziałem twórców, korpusu dyplomatycznego, polityczek i polityków oraz ukraińskiej diaspory odbył się w Warszawie – w Sejmie RP.
Projekcje pozostałych filmów z programu WATCH DOCS odbywały się również w blisko pięćdziesięciu miejscowościach w całej Polsce w ramach Festiwalu Objazdowego.
Nowością, z której byliśmy szczególnie dumni w 2024 r., był Konkurs Nowe Filmy Polskie, w ramach którego najnowsze i najciekawsze rodzime produkcje rywalizowały o Nagrodę Główną i Nagrodę Stowarzyszenia Kin Studyjnych. Różnorodność formalna i tematyczna prezentowanych tu filmów dowiodła, że ich twórczynie i twórcy, podobnie jak my, głęboko wierzą w kino zaangażowane społecznie. W Konkursie zaprezentowano m.in. „To uczucie” - najważniejszy współczesny dokument o queerowej Warszawie. Po raz pierwszy w programie festiwalu znalazły się również cieszące się ogromną popularnością wśród warszawskiej publiczności innowacyjne, dokumentalne projekty VR, prezentowane w ramach nowej sekcji „WATCH DOCS VR. Światy rozszerzone” w TR Warszawa.
Na festiwal powróciły mistrzynie i mistrzowie światowego dokumentu – tegoroczna laureatka Nagrody im. Marka Nowickiego Ramona S. Diaz, laureat Oscara Errol Morris, ulubieniec polskiej publiczności Radu Jude czy legendarny chiński twórca Wang Bing.
Jednym z kluczowych celów wieloletniej strategii rozwoju festiwalu jest dostosowanie jego oferty dla osób ze szczególnymi potrzebami. W 2024 r. w programie festiwalu znalazło się aż 11 filmów z napisami rozszerzonymi dla osób ze specjalnymi potrzebami w zakresie słuchu oraz 6 filmów z audiodeskrypcją – dla osób ze specjalnymi potrzebami w obszarze wzroku. Pomimo dalszych niekwestionowanych potrzeb rozwoju dostępności programu WATCH DOCS, podjęte jak dotąd działania sytuują festiwal w ogólnopolskiej czołówce wydarzeń filmowych aktywnych w tym obszarze.
Festiwal WATCH DOCS jest jednym z najważniejszych wydarzeń filmowych, które tworzą sieci współpracy międzysektorowej. W 2024 r. podczas WATCH DOCS już po raz trzeci odbył się Zlot obrończyń i obrońców praw człowieka, w ramach którego aktywistki i aktywiści z całej Polski dyskutowali o przyszłości trzeciego sektora oraz uczestniczyli w Gali Nagrody Obywatelskiej im. Henryka Wujca „dla pomagających pomagającym”, którą w tym roku otrzymał mec. Radosław Baszuk. Organizatorem zlotu oprócz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka były organizacje: Sieć Obywatelska Watchdog Polska, Fundusz Obywatelski im. Henryka Wujca, Ogólnopolska Federacja Organizacji Pozarządowych, Inicjatywa „Nasz Rzecznik” i Amnesty International.

Opis: Projekt „Warszawska Złota Rączka dla seniora 75+” w Mazowieckim Oddziale Okręgowym Polskiego Czerwonego Krzyża, jest realizowany na podstawie umów kilkuletnich z Urzędem m.st. Warszawy od 2018 roku. Obecna edycja programu zakończy się 31.12.2026 roku.
Celem zadania jest poprawa jakości życia warszawskich seniorów zamieszkujących w jednoosobowych lub dwuosobowych gospodarstwach domowych osób 75+ w tym osób ze szczególnymi potrzebami i zmniejszenie ich poczucia bezradności poprzez zaoferowanie bezpłatnej pomocy specjalistów w usuwaniu drobnych domowych usterek . Dodatkowym celem jest zwiększenie aktywności zawodowej i wolontariackiej seniorów w wieku 60+.
„Warszawska Złota Rączka dla seniora”- to program skierowany do wszystkich osób w wieku 75+ bez względu na sytuację materialną, w tym osób ze szczególnymi potrzebami, zamieszkujących na terenie m.st. Warszawy, wymagających pomocy w wykonaniu drobnych, prostych napraw domowych i koniecznych usprawnień.
Do realizacji projektu jest zatrudnionych siedmiu fachowców, oraz pięciu wolontariuszy, w tym osoby 60+. Są to osoby z doświadczeniem w pracy z seniorami i godne zaufania.
Projekt pozwala na realizację strategicznego celu jakim jest utrzymanie jak najdłuższej samodzielności seniorów w ich samodzielnym funkcjonowaniu w swoim miejscu zamieszkania.
Projekt pozwala na diagnozowanie bieżących potrzeb osób starszych, którym staramy się wyjść naprzeciw i naprawiać domowe meble lub sprzęty.
W ramach wizyt w domach seniorów, poprzez osoby wykonujące zlecenia, mamy również możliwość poznać ich sytuację bytową, porozmawiać o problemach i reagować w przypadku, gdy np. są widoczne duże problemy wynikające z samotnej egzystencji, sytuacji materialnej czy innych sytuacji wymagających pomocy odpowiednich służb. Przez cały czas osoba koordynująca projekt, dostaje sygnały od fachowców i reaguje udzielając pomocy. W ramach realizacji programu „Warszawska Złota Rączka dla Seniora 75+” stałą pomocą w postaci paczek z żywnością została objęta grupa osób w najtrudniejszej sytuacji. Kilka osób otrzymało meble, które udało się pozyskać osobie koordynującej projekt. Sześć osób zostało zgłoszonych do jednostek OPS z prośbą o objęcie ich stałą opieką, sytuacja jednej seniorki została zgłoszona przez koordynatora programu na policję gdyż w rozmowie telefonicznej z koordynatorem zadania, seniorka przyznała, że jest ofiarą przemocy domowej. Telefon programowy bardzo często służy seniorom - jako wsparcie psychologiczne. Często poza zgłoszeniem wykonania usługi, seniorzy opowiadają o swoim życiu i problemach. Wielokrotnie dostarczaliśmy odzież, koce, lub inne tekstylia osobom, które nie wychodzą z domu. Były również osoby samotne, które zostały zaproszone do wzięcia udziału w organizowanych spotkaniach świątecznych, a także do zapisania się do klubu seniora, który również działa przy Mazowieckim Oddziale Okręgowym PCK.
Poprzez realizację projektu, poprawiła się również sytuacja finansowa osób korzystających z usług. Niejednokrotnie słyszymy, że cena wykonania usług nawet tych pozornie drobnych na rynku jest wysoka i seniorzy stają przed dylematem, czy zreperować daną rzecz, czy np. wykupić lekarstwa, czy produkty żywnościowe. Dodatkowo, do małych i drobnych usług, ciężko jest znaleźć fachowca, który zgodzi się przyjechać np. do wymiany jednego gniazda elektrycznego.
Koordynator zadania odbiera bardzo dużo telefonów z podziękowaniami za pomoc. Projekt jest bardzo potrzebny seniorom, którzy z wiekiem nabywają różne ograniczenia ruchowe i nie zawsze są w stanie wykonać samodzielnie naprawy. Dzięki programowi, zaoszczędzone środki pieniężne, seniorzy mogą przeznaczyć na rachunki, czy zakup żywności bez dodatkowego uszczerbku na domowym budżecie. Nie bez znaczenia jest również zaufanie jakim nas darzą osoby starsze, które widzą, że osoba którą wpuszczają do swojego domu jest sprawdzona i posiada naszą rekomendację.
https://mazowieckie.pck.pl/warszawska-zlota-raczka/

Opis: Cykl kameralnych koncertów podwórkowych, odbywających się przy akompaniamencie szczekających psów, gwarzących dzieci, śpiewających ptaków i przejeżdżających tramwajów. Ania Karpowicz i Marek Bracha wkraczają ze swoimi instrumentami w zakamarki dawnej Woli, Muranowa, Śródmieścia – historycznej dzielnicy północnej, która dziś wygląda i brzmi zupełnie inaczej niż 80 lat temu. Festiwal WarszeMuzik w całości zbudowany jest na entuzjazmie 30–40-latków, którzy letnie miesiące poświęcają bez reszty na odkrywanie i przypominanie. – Ewa Szczecińska, Ruch Muzyczny 2020.
WarszeMuzik będzie organizowany w 2025 roku już po raz 9-ty. Polega na realizacji koncertów w wybranych ocalałych, przedwojennych podwórkach na terenie byłego getta warszawskiego. W programie koncertów swoje miejsce znajdują zapomniane utwory kompozytorów związanych z Warszawą, z przewodnią postacią Mieczysława Wajnberga. Realizacja otwartych, bezpłatnych, podwórkowych koncertów łączy interpretację miejsca z „pracą pamięci” podejmowaną we współpracy ze społecznościami lokalnymi. Obok cyklu koncertów podwórkowych, kontynuowane są również koncerty w Pomniku Umschlagplatz i muzyczne spacery historyczne. Łącznie w ramach WarszeMuzik 2024 odbyło się 8 koncertów, podczas których wystąpiło ponad 20 wybitnych polskich i zagranicznych solistów i kameralistów. Odbyły się też 2 spacery historyczne i wycieczka rowerowa.
Publiczność Festiwalu WarszeMuzik jest zróżnicowana: to pani sąsiadka „spod 12tki", wybitna dziennikarka muzyczna, a obok dziewczyna z maluchem przy piersi, za nią znakomity pianista. Każdy może czuć się swobodnie, klaskać między częściami, albo robić notatki do doktoratu. Na kilka sierpniowych wieczorów zawiązuje się wspólnota odbiorców, która tworzy wyjątkową atmosferę podwórkowych koncertów WarszeMuzik.
WarszeMuzik to wyjątkowy festiwal muzyki kameralnej, realizowany w przestrzeni publicznej miasta. Corocznie festiwal dociera do 1200 odbiorców na żywo oraz do ponad 2 000 000 użytkowników Internetu.
Festiwal WarszeMuzik kieruje swoją ofertę do następujących grup:
- MIESZKAŃCY WARSZAWY - głównie mieszkańcy Woli, Muranowa, Śródmieścia, zamieszkujący teren byłego getta, ich rodzin i wspólnot sąsiedzkich (seniorzy, dorośli, młodzież):
Format współpracy ze wspólnotami lokalnymi polega na osobistych rozmowach prowadzonych przez kuratorów i zaangażowanych artystów, osobiste wręczanie zaproszeń dla mieszkańców wybranych kamienic, a także organizację dodatkowych wydarzeń (np. spacerów historycznych, tematycznych wycieczek rowerowych) wprowadzających w muzyczną historię przedwojennej Dzielnicy Północnej.
- MELOMANI I POLSKIE ŚRODOWISKO MUZYCZNE:
Ze względu na przywracanie do życia koncertowego kameralistyki kompozytorów polskich o żydowskich korzeniach (Wajnberg, Kassern, Laks, Palester, Tansman i in.), koncerty WarszeMuzik przyciągają specjalistów w zakresie muzyki polskiej, melomanów i znawców, chcących usłyszeć wyjątkowy repertuar w wykonaniu znakomitych artystów. Podczas każdego festiwalu realizowany jest projekt kompozytor-rezydent oraz wykonywane są premierowe dzieła, co spotyka się z zainteresowaniem środowiska muzyki współczesnej, dziennikarzy i odbiorców festiwali muzyki nowej.
Festwial WarszeMuzik wyróżniają:
- działania kuratorów i artystów we współpracy ze społecznościami lokalnymi i dla nich (osobiste zaproszenia, bezpośrednie rozmowy, angażowanie mieszkańców do aktywnego udziału w festiwalu);
- wysoki poziom artystycznych prezentacji i odpowiednie programowanie repertuaru (zaangażowanie wiodących polskich i zagranicznych artystów w przygotowanie koncertów);
- wprowadzanie odbiorców w historię Dzielnicy Północnej (spacery historyczne prowadzone przez miejskich aktywistów, informacje podawane poprzez przystępne prowadzenie koncertów - opowiadanie historii miejsca oraz historii i kontekstów wykonywanego repertuaru);
Instagram: https://www.instagram.com/warszemuzik_festival
Url: www.warszemuzik.org

Opis: Projekt WARS i SAWA grają w szachy stanowi warszawską część ogólnopolskiego programu Edukacja przez Szachy w Szkole prowadzonego przez Polski Związek Szachowy. Pierwsze projektowe zajęcia szachowe rozpoczęły się z początkiem roku szkolnego 2013/2014, ponad 10 lat temu. To Warszawa była prekursorem tego rozwiązania. Obecnie to największe systemowo prowadzone edukacyjne przedsięwzięcie szachowe, którym objęto klasy I-III szkół podstawowych.
Warszawskie działania realizowane są przez Polski Związek Szachowy we współpracy z Biurem Edukacji Urzędu m.st. Warszawy oraz samorządową placówką doskonalenia nauczycieli - Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń (WCIES).
Założeniem projektu jest wspieranie rozwoju kompetencji kluczowych uczennic i uczniów, poszerzanie kompetencji zawodowych nauczycielek i nauczycieli, upowszechnianie wykorzystywania gier logicznych w procesie edukacji formalnej i pozaformalnej.
Nadrzędną rolą tych działań jest wzmacnianie zdolności matematycznych, umiejętności logicznego myślenia, zachęcanie najmłodszych do udziału we współzawodnictwie sportowym oraz aktywnego sposobu spędzania wolnego czasu.
Badania przeprowadzone przez specjalistów z Akademii Leona Koźmińskiego wśród szkół jednoznacznie potwierdziły walory edukacyjne królewskiej gry - rozwój poznawczy uczniów w stołecznych „klasach szachowych” był szybszy – uczniowie m.in. lepiej dodawali i odejmowali, szybciej reagowali na humor w zadaniu.
W 2024 roku w projekcie brało udział 91 warszawskich szkół podstawowych, z których ponad 6,5 tys. najmłodszych uczniów uczyło się grać w szachy. W ramach zadania wprowadzono do zajęć szkolnych naukę gry w szachy dla klas I-III, w wymiarze co najmniej 1 godziny tygodniowo. Dodatkowo w 2024 roku przeszkolono kolejnych 55 warszawskich nauczycieli – zorganizowano 72-godzinny kurs podstawowy z metodyki nauczania gry w szachy, którego ukończenie uprawnia do prowadzenia nauki gry w szachy dzieci w wieku wczesnoszkolnym.
W 2024 roku odbył się X Turniej Finałowy Ogólnopolskiego Projektu Polskiego Związku Szachowego, w którym udział wzięło 350 warszawskich uczniów z 41 szkół podstawowych. Dodatkowym elementem jubileuszowego turnieju było rozstrzygnięcie konkursu „Szachorezada” na najciekawszą pracę plastyczną i literacką o tematyce szachowej. Uczestnicy mogli podziwiać wystawę ponad 130 prac uczniowskich zgłoszonych do tego konkursu. Turniej rozegrano 10 czerwca 2024 r. w Hali Torwar w Warszawie. W turnieju obowiązywała dodatkowa klasyfikacja dla dzieci reprezentujących szkoły warszawskie z projektu „Wars i Sawa grają w szachy". Zawody przeprowadzone zostały w 6 grupach: DZ I - dziewczynki z klas pierwszych, DZ II - dziewczynki z klas drugich, DZ III - dziewczynki z klas trzecich, CH I - chłopcy z klas pierwszych, CH II - chłopcy z klas drugich, CH III - chłopcy z klas trzecich. Ogółem wystąpiło ponad 650 zawodniczek i zawodników którzy rozegrali ponad 2000 partii szachowych. Zawodnicy reprezentowali 69 szkół z terenu całej Polski.
Relacje:
• WARS i SAWA na 10. ogólnopolskim turnieju szachowym dla dzieci - EdukacjaFacebook projektu WARS i SAWA: https://www.facebook.com/people/WARS-i-SAWA/100057369945322/#

Opis: Projekt „Intymnie” to cykl warsztatów skierowanych do osób z niepełnosprawnością intelektualną. Ich głównym celem jest:
• Pomoc w lepszym zrozumieniu własnego ciała i sfery intymnej,
• Nauka, jak dbać o zdrowie (w tym o higienę, profilaktykę chorób, badania lekarskie),
• Wsparcie w budowaniu zdrowych i bezpiecznych relacji międzyludzkich,
• Profilaktyka i zapobieganie różnym problemom (np. chorobom przenoszonym drogą płciową, nowotworom narządów intymnych).
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną często mają trudności w nabywaniu wiedzy o swoim ciele i rozwoju. Zdarza się, że nie rozpoznają właściwie sytuacji społecznych, nie wiedzą, jak reagować na różne zachowania innych ludzi i jak bronić się przed zagrożeniami. Dlatego tak ważne jest, by dostarczać im informacji w sposób zrozumiały, przyjazny i praktyczny.
Warsztaty obejmują także holistyczną edukację seksualną, co oznacza, że uczestnicy uczą się nie tylko o fizycznych aspektach seksualności, ale też o emocjach, relacjach i prawach związanych z tą sferą życia. Dzięki temu mogą rozwijać zdrową tożsamość, świadomość własnego ciała oraz umiejętności nawiązywania bezpiecznych kontaktów z innymi.
Cele szczegółowe projektu:
1. Zwiększenie świadomości dotyczącej budowy i funkcji ciała, zwłaszcza w obszarze intymnym.
2. Pogłębienie wiedzy na temat rozwoju człowieka, szczególnie w sferze intymnej.
3. Rozpoznawanie zachowań prawidłowych i nieprawidłowych w relacjach intymnych (np. kiedy zachowanie jest krzywdzące).
4. Nauka obrony przed zjawiskami patologicznymi w tej sferze życia (np. molestowaniem).
5. Wzmocnienie dbałości o własne zdrowie – zwłaszcza higienę intymną, zapobieganie chorobom przenoszonym drogą płciową i nowotworom.
6. Lepsze zrozumienie praw regulujących sferę intymności człowieka (np. prawo do prywatności i bezpieczeństwa).
7. Zdobycie wiedzy o zdrowym odżywianiu, które może wpływać na zapobieganie niektórym nowotworom i poprawę ogólnego stanu zdrowia.
8. Zmniejszenie liczby zaburzeń emocjonalnych spowodowanych brakiem umiejętności radzenia sobie z potrzebami i napięciami seksualnymi.
Projekt „Intymnie” ma pomóc osobom z niepełnosprawnością intelektualną w zrozumieniu swojego ciała, rozwinięciu umiejętności społecznych i dbaniu o zdrowie. Dzięki warsztatom uczestnicy zdobywają wiedzę, która ułatwia im codzienne funkcjonowanie oraz sprawia, że potrafią lepiej chronić siebie i budować bezpieczne relacje.
W ramach Projektu organizowane są spotykania z rożnymi specjalistami jak np. urolog, onkolog, pielęgniarka czy też uczestnicy korzystają z bezpłatnych badań profilaktycznych np. akcja Movember organizowana przez Avalon; bezpłatne badania na obecność chorób przenoszonych droga płciową w ramach działań FES.
W październiku 2024 roku prowadząca warsztaty wraz z uczestnikami, osobami samorzeczniczymi wystąpiła z prelekcją pt. „niePRZYJEMNOŚĆ – ciałopozytywna edukacja seksualna dla osób z niepełnosprawnością intelektualną” podczas VI Konferencji SEKSON.
Zainteresowanie uczestników projektem skutkuje tworzeniem krótkich filmów edukacyjnych przypominających o profilaktyce zdrowotnej:
https://www.facebook.com/reel/1616629212394023
https://www.facebook.com/reel/522894333491384
https://www.facebook.com/reel/1657954055063505
https://www.facebook.com/reel/1728182294418789
W Projekcie jednorazowo bierze udział 30 osób (15 mężczyzn, 15 kobiet), ogólnie weźmie udział 90.
Projekt finansowany jest ze środków m.st. Warszawy

Opis: Czy wiesz, czym różnią się mennonici od mariawitów? Gdzie na Mazowszu możesz usłyszeć język wietnamski? Dokąd przyjeżdżają pielgrzymki chasydów? Czyje ślady znajdziesz, jeśli rozejrzysz się uważnie wokół siebie?
Projekt „Mapa wielokulturowego Mazowsza” to działanie Stowarzyszenia Pracownia Etnograficzna mające na celu poznawanie i popularyzację wiedzy o różnorodności kulturowej regionu. Z badań dotyczących mazowieckiej turystyki wynika, że większość podróży po regionie odbywają warszawiacy i warszawianki w ramach krótkich, weekendowych wyjazdów, dlatego to przede wszystkim do nich skierowane są przygotowane materiały.
W badaniach dotyczących potrzeb turystów na Mazowszu jest mowa m.in. o odkrywaniu lokalności, patrzeniu na nowo na to, co dobrze znane, powolności. Zwraca się także uwagę na potrzeby podróżujących rodzin z dziećmi. Te analizy pomogły dobrać formy działania w projekcie.
Jednocześnie, w dobie migracji i rosnącej różnorodności społeczeństwa, coraz ważniejsze wydaje się jej poznawanie i dostrzeganie pozytywnych aspektów. Krajobraz kulturowy Mazowsza przez wieki kształtowały różne grupy narodowe, etniczne i religijne. W wyniku burzliwej historii po części z tych grup pozostały głównie ślady: materialne – w postaci cmentarzy czy świątyń, oraz niematerialne – w pamięci kolejnych pokoleń mieszkańców. W ostatnich latach historię Mazowsza zaczęły tworzyć kolejne grupy migrantów, przynosząc własną kulturę i tworząc nowe przestrzenie.
Podejmując temat wielokulturowego dziedzictwa chcieliśmy pokazać, że emocje związane z poznawaniem innych kultur i nieoczywistej przeszłości mogą być naszym doświadczeniem nie tylko podczas egzotycznych podróży, ale także w stosunkowo bliskim nam otoczeniu. Aby zachęcić do odkrywania różnorodności kulturowej regionu, powstał przewodnik po nieoczywistych miejscach związanych z mniejszościami etnicznymi, narodowymi i religijnym, które przez wieki współtworzyły i nadal współtworzą tutejszy krajobraz i społeczeństwo.
W ramach projektu powstała strona internetowa będąca rodzajem przewodnika. Znajdują się na niej propozycje wycieczek, opisy ciekawych miejsc oraz fotografie. Z każdą mniejszością można zapoznać się, wysłuchując w już kilkunastoodcinkową serię podcastów „Wielogłosy. Opowieści z Mazowsza”, w której oddajemy głos bohaterom i bohaterkom – osobom reprezentującym mniejszości i społeczności lokalne. Podcasty posiadają także wersje tekstowe dla osób, które z różnych powodów nie mogą lub nie chcą ich słuchać. Najmłodszych czekają zagadki, które można rozwiązywać podczas podróży i zwiedzania.
W 2024 roku, poza nowymi odcinkami podcastów i materiałów na stronę, powstała także mapa w formie dużego, dwustronnego, ilustrowanego plakatu, która zawiera 43 miejsca wraz z krótkimi opisami inspirującymi do wycieczek i dalszych poszukiwań. Znajdują się na niej także QR kody z linkami do lokalnych inicjatyw związanych z różnymi kulturami. Mapę można pobrać ze strony lub zamówić bezpłatnie w wersji papierowej. Z przygotowanych przez nas materiałów skorzystało do tej pory ponad 8000 osób.
Wszystkie te materiały zostały profesjonalnie przygotowane: w projekcie brały udział etnografki, zbierające lokalne historie, dziennikarki radiowe wspierające przygotowanie podcastów, lektorzy, reżyser dźwięku, fotografowie oraz graficzka.
W materiałach celowo brakuje miejsc z samej Warszawy. Stolica ma lepiej opracowaną opowieść o swojej różnorodności, a jednocześnie uważamy, że jej mieszkańcy często słabo znają swoje najbliższe otoczenie oraz inicjatywy funkcjonujące w mniejszych miejscowościach. Chcieliśmy zatem zachęcić ich do wyruszenia w nieodległą, lecz fascynującą podróż!
Wszystkie materiały na stronie dostępne są na otwartej licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach.
Strona www: https://mazowsze.etnograficzna.pl/
Zdjęcia: https://mazowsze.etnograficzna.pl/galeria/
Mapa pdf/ papierowa: https://etnograficzna.pl/rozdajemy-mapy-wielokulturowego-mazowsza/